کد خبر:۴۰۵۸۱۶
بیمه و زندگی - بخش دوم
زندگی با عزت در زمان کهولت/ چرا به بیمه عمر بها نمی‌دهیم؟
مهم‌ترین وظیفه‌ای که بیمه عمر بر عهده دارد، تامین سرمایه‌ای قابل توجه در آستانه دوران کهولت است که جبران بسیاری از هزینه‌ها را برای فرد فراهم کرده و تا حدودی اثر درآمد کاهش یافته و هزینه افزایش یافته خنثی می‌شود.
گروه اقتصادی «خبرگزاری دانشجو» - مهدی شیرازیان؛ در بخش اول یادداشت بیمه و زندگی تحت عنوان «بیمه عمر و سرمایه‌گذاری با برگشت سود مناسب و مزایای فوق العاده» از رشد رفاه اجتماعی در جامعه به دلیل وجود بیمه عمر و نگرانی پنهان و سهم بیمه عمر در برطرف کردن آن پرداختیم.
به خوبی می‌دانیم بیمه عمر به تنهایی بسیاری از نگرانی‌های افراد را برطرف می‌کند. یکی از انواع بیمه‌های عمر که می‌توان گفت به نوعی کامل‌ترین بیمه عمر بوده و نسخه قابل قبولی از آن در کشور ما نیز وجود دارد و شرکت‌های بیمه اقدام به فروش این نوع بیمه میکنند، «بیمه عمر و سرمایه گذاری» است که البته با نام‌های متفاوتی همچون عمر، تشکیل سرمایه، طرح جامع بیمه زندگی و ... نیز عرضه می‌شود اما در مجموع تحت عنوان بیمه عمر و سرمایه گذاری شناخته می‌شود.
مهم ترین وظیفه‌ای که بیمه عمر بر عهده دارد، تامین سرمایه‌ای قابل توجه در آستانه دوران کهولت است که جبران بسیاری از هزینه‌ها را برای فرد فراهم کرده و تا حدودی اثر کاهش درآمد و افزایش هزینه خنثی می‌شود.
البته نگرانی اصلی که بیمه عمر از افراد برطرف می‌کند همان نگاهی است که در بسیاری از افراد وجود دارد و آن آسودگی خیال سرپرست خانوار از زمانی است که خود در اثر حادثه‌ای فوت کرده و دیگر نیازی نیست به این بیندیشد که خانواده من چطور می‌توانند از این به بعد امرار معاش کنند؟ کدام نهاد بار اقتصادی را از روی دوش خانواده من برمی‌دارد؟
اما موضوع دیگری که لازم است بدان توجه شود این است، ابتلای سرپرست خانوار و یا همسرش به بیماری‌ای درمان پذیر اما با هزینه درمان بالا که به صورت مستقیم بر روی کیفیت زندگی افراد تاثیر می‌گذارد. بیمه عمر در این مورد نیز پاسخگوست.
علاوه بر این مقاطعی در زندگی ما وجود دارد که به دفعات به پول نیاز پیدا می‌کنیم که به عنوان مثال می‌توان فراهم شدن یک موقعیت تحصیلی برای فرزند خانواده باشد یا موقعیتی برای خانه‌دار شدن ما و این موقعیت‌های مهم زندگی ممکن است در زمانی رخ دهد که سرمایه‌ای وجود ندارد. حتی افرادی که تاجر هستند ترجیح می‌دهند سرمایه خود را در کار درگیر کنند و در این مواقع امکان خروج سرمایه وجود ندارد و این موضوع از دیگر نگرانی‌های موجود در جامعه است که واقعا ما چه سرمایه‌ای داریم که به عنوان منبع پر از پول همیشه در دسترس ما باشد و بتوانیم در زمان نیاز از آن استفاده کنیم؟ بیمه عمر و سرمایه‌گذاری براحتی این کار را انجام می‌دهد.
اما روال کار بیمه عمر و سرمایه‌گذاری چگونه است؟ سید محمد حسینی پور، مدرس دانشگاه و پژوهشکده بیمه در این خصوص می‌گوید: یک حساب سرمایه‌گذاری برای افراد ایجاد می‌شود. افراد بخشی از درآمد خود را در سال از سایر حساب‌های بانکی به این حساب که در بیمه است، منتقل میکنند. این روال برای مدت بیست سال ادامه پیدا می‌کند. در این بیست سال در واقع سرمایه‌گذاری در صنعت بیمه انجام می‌شود و از آنجایی که پدیده‌ای به نام تورم در جامعه وجود دارد، سعی می‌شود میزان این سرمایه هر ساله مقداری افزایش پیدا می‌کند و در قبال آن به تعهدات بیمه‌گر نیز افزوده می‌شود. به عنوان نمونه اگر فرد امسال ۲.۰۰۰.۰۰۰ پرداخت می‌کند، سال بعد 2.200.000 پرداخت کرده و این رقم در سال بعدی به 2.420.000 می‌رسد و این روند طبق آئین نامه تا بیست سال ادامه پیدا می‌کند.
شرکت بیمه نیز با این پول کار انجام داده و 85 درصد از سودی که بدست می‌آورد، به حساب بیمه‌گذار برمی‌گرداند و به علاوه در مدت این بیست سال فرد در مقابل کلیه خطرات موجود تحت پوشش بیمه قرار می‌گیرد. بر این اساس از کار افتادگی‌ها، نقص عضوها و حتی بعضا هزینه‌های پزشکی ناشی از حادثه تحت پوشش بیمه قرار می‌گیرد.
حال بدترین اتفاقی که ممکن است برای فرد رخ دهد را تصور کنید. بیمه گذار در اثر یک حادثه به صورت کاملا غیرارادی فوت می‌کند. در این صورت اگر فرد تمامی پوشش‌های اضافی بیمه عمرش را خریداری کرده باشد، ۲۰۰.۰۰۰.۰۰۰ تومان از طرف شرکت بیمه به همسر، فرزندان و یا هر شخصی که توسط خود بیمه‌گذار معرفی شده، پرداخت می‌شود.
طبیعتا در چنین شرایطی این ۲۰۰.۰۰۰.۰۰۰ تومان سرمایه باعث می‌شود حداقل همسر با استفاده از آن امورات جاری خود و فرزندانش را بدون منت و نیاز به دیگران بگذراند.
وی می‌افزاید: دقت داشته باشید از آنجایی که من هر ساله پول بیشتری نسبت به قبل پرداخت می‌کنم، پس تعهدات شرکت بیمه در قبال من و خانواده‌ام هر سال نسبت به سال قبل افزایش پیدا می‌کند. مثلا اگر چند سال بعد فوت اتفاق بیفتد رقمی که خانواده من می‌گیرند به مراتب بیشتر از ۲۰۰.۰۰۰.۰۰۰ تومان است.
حال اگر بیست سال گذشت و هیچ اتفاقی برای بیمه‌گذار رخ نداد، فرد حسابی دارد که سال به سال پول درون آن ریخته و سود شرکت بیمه نیز به رقم آن افزوده شده است. پس اگر بیمه‌گذار با ۲.۰۰۰.۰۰۰ تومان شروع کرده و سالی با تعدیل 10 درصد پول درون این حساب ریخته باشد، پس از بیست سال رقمی در حدود ۱۱۴.۰۰۰.۰۰۰ تومان واریزی خودمان در حساب است که با سود واریز شده توسط شرکت بیمه حدود ۴۰۰.۰۰۰.۰۰۰ تومان می‌شود. اما معمولا شرکت‌های بیمه چند درصد بیشتر از سود تضمینی به صورت سود قطعی پرداخت میکنند که نتیجه آن سرمایه ۸۰۰.۰۰۰.۰۰۰ تومان در پایان بیست سال است در حالی که فرد تنها ۱۱۴.۰۰۰.۰۰۰تومان پول پرداخت کرده است. حال آیا زندگی متفاوت نخواهد بود؟
این امکان وجود دارد که برخی از کاهش ارزش ۸۰۰.۰۰۰.۰۰۰ تومان در بیست سال آینده سخن بگویند. دقیقا سخن همینجاست. بیمه‌گذار برای این پول چه میزان پرداخت کرده است؟ واقعیت این است که وی تنها یک هفتم مبلغ فعلی را آن هم با ماهی ۲.۰۰۰.۰۰۰ تومان پرداخت کرده است در حالی که این رقم در سبد هزینه‌های خانوار واقعا ناچیز است و بعد از بیست سال به چنین پشتوانه‌ای تبدیل شده است.
البته ناگفته نماند که بیمه عمر رقم‌های مختلفی دارد که از حدود ۱۵۰.۰۰۰ تومان در سال تا ۸.۰۰۰.۰۰۰ تومان در سال یا ارقام بالاتر وجود دارد.
ادامه دارد ...
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.